Korkuyorum

Korkuyorum düşmekten
Kaybolup yitmekten
Esaret ile
Bitmekten

Hayat bir anlamdır
Anlamın yitmesinden,
Kaybolup geçmekten
Korkuyorum

Kabulümdür hiçliğim
Hiç olarak kalmaktan,
Sonra unutulup gitmekten
Korkuyorum

Kırgınlıklar, acılar,
Hüzünler ve umutlar
Hepsi dolanıp dururlar
Korkuyorum

Vasıflardır anlamlandıran
İnsanı ayıran,
Ayrılmadan yitmekten
Korkuyorum

Baksana aynaya
Gözlerine bilhassa
Oku onları
Sonra haykır düşlerini

Al yanına onları
Hayata gir hızla
Yapamadıklarını yap
Umutla dol, coşkuyla yaşa...

Kırgın gibiyim

Karlar yağınca dağa

Dağ ortadan ayrılmış 

Tamir olamayınca

Kanamış hızla

Gizli olan aşikar

Aşikar olan gizlenmiş

Yalandan zincirler

Aniden kesilmiş

İnsan kırılır

Aslında kendine

Nedeni belli

İzni verilmiş

Seni sandım sen

Sen olmamış gibi

İnanılan sen

Aslında olmamış gibi

Anlamıdır hayatın

Dizelerin ahengi

Kırgın gibiyim

Aslında kendime...

Son

Gün günü kovalar

Yaşam yiter

Anlar biter

Açan güller bir gün solar

Hayatın bir başlangıcı

Bir sonu

Sen ol daima sen

Unutma hayatın sihrini

Yitirmez isen kendini

Gün gelir yükselirsin

Hayat bu beklersin

Gün gelir yücelirsin

Korkma, sapma yolundan

Neler olursa olsun

Daima ilerle

Düşsen dahi daima ilerle

Gün gelecek

Son bir an kalacak sadece 

Ertelemeye vakit yok

Sen kendinle yücel

Işığın var baksana

Karanlığa aydınlık vuruyor

Kutsa ışığını

Hayatlara rehber ol

Son dem gelmeden

Ömür bitmeden

Gücün yitmeden

Zirvenin zirvesi

Yıldızlar şahidim

O günler gelecek

Olmaz denenler

Mutlak gelecek...